Ίων Δραγούμης
Ο Ίων Δραγούμης έτονε αγωνιστής,πατριώτ'ς και λόγιος κ' ας αλλουνούς τρανόν εκφραστής τη ακραίου ελληνικού σωβινισμού. Διεκρίθη αμόν υπέρμαχον τη Μεγάλη Ιδέας(Τρανέσσα Ιδέα).Υιός τ' Στεφάνου Δραγούμη.Μακεδών,ασό Βογατσικό τη Καστοριάς,εγεννέθε σην Αθήναν σα 14 τη Σεπτέμβρη(Σταυρίτε) 1878 και εσπούδασεν νομικά σο Παρίσιν.Εσκότωσαν ατόν σα 31 τη Ιούλη(Χορτοθέρτ) 1920 απές σην Αθήνα,η αιτία έτονε πολιική,σουμά σ' Αμπελόκηπους,εκεκά όποι έτονε τα στρατώνας τη πεζικού και οπ' 'εστεασν αναμνηστικόν πλάκαν(στήλη).
Τρανόν σεβντάν είσεν με την Πηνελόπη Δέλτα-τον σεβντάν ατούν είπαν ατον "πλατωνικόν"-ντο έτονε συγγραφέας μυθιστορημάτων ντο γράφνε για τον Μακεδονικόν Αγώνα.Ασά 1902 έμπεσεν σον διπλωματικόν κλάδον,υπηρέτησεν αμον υποπρόξενον,κατόπιν απαιτήσεώς του,σο Μοναστήρ και απ'εκεί σην Ανατολ. Μακεδονίαν,σο Προξενείον των Σερρών,σην Ανατολικήν Ρωμυλίαν σο Προξενείον τη Πύργου και ση Θράκην,σο Προξενείον τη Φιλιππούπολης, έως σα 1907.Αντάμα με τον γαμπρόν ατ' Παύλον Μελάν,ντο έτονε άγουρος τη αδελφής ατ',έστεσεν τα ορθοδόξους κοινότητας εναντίον τη βουλγαρικών κομιτάτων,έσκωσεν' σο ποδάρ τα Ελληνικά Δυνάμεις και έντονε τρανόν απόστολος τη Μακεδονικού Αγώνος.Ίδια πατριωτικά προσπάθειας εποίκε και σην Πόλιν αυκά,όποι υπηρέτησεν σην Ελληνικήν Πρεσβείαν.(1907-1909).Σα 1909 εβοήθησεν σην προετοιμασίαν τη πατριωτικού κινήματος.Σα 1910 εποίκε μ'αλλουνούς τον "Εκαπιδευτικόν Όμιλον".
Σα 1911,αμόν οι Ιταλοί επαίραν τα Δωδεκάνησα,εποίκεν σην Πάτμον πανδωδεκανησιακόν συνέδριον,ντο επρόλαβεν και απεφάσισεν το ένωμαν με την Ελλάδα.(Συνέδριο Πάτμου 1912).Σα 1912,έντονε δεκανέας σο επιτελείον τη αρχηστράτηγου Κωνσταντίνου.Αντάμα με τον Βίκτορα Δούσμανη και τον Ιωάννη Μεταξά έστειλαν ατόν να διαπραγματεύκεται με τον Ταχσίν πασά την παράδοσιν τη Θεσσαλονίκης,όπ' έστεσεν την ελληνικήν σημαίαν.Σα 1914 επήεν πρεσβευτήν σην Αγίαν Πετρούπολη και εδιαχειρίστεν με επιτυχίαν το ζήτημα τ' Αγίου Όρους,φτάοντας μέλημαν να οργανούνται τα ελληνικά κοινοτητας τη Ρουσσίας.Σα 1915 εκλέχθεν βουλευτής Φλωρίνης.Σα 1916 εκδόθε το περιοδιόν ατ' "Πολιτική Επιθεώρησις".Σα 1917 εξόρισεν ατόν η κυβέρνηση τη Βενιζέλ' σην Κορσικήν,ασ' επαλινόστησεν σα 1919.
Η επακόλουθη ένταξήν ατ' σο αντίθετον, ασο βενιζελικόν στρατόπεδον, έντονε αιτίαν, αμον εμαθεύτεν η δολοφονική απόπειρα σο Παρίσι εναντίον τη Βενιζέλ', να πιανούται σ' ενέδραν ανδρών τη ασφαλείας του τότε αρχηγού ση Χωροφυλακήν Εμμανουήλ Ι. Ζυμβρακάκη, και να αραέβ' τραγικόν τέλος σο σημείο όπ' έσ' σήμερον στηθεί το αναμνηστικόν πλάκαν.
Δουλείας ατ'[άλλαξον | επεξεργασία κώδικα]
Ασό συγγραφικόν έργον ατ' ξεχωρίζνε το "Μαρτύρων και ηρώων αίμα" (1907) ντο εν εμπνευσμένον ασον Μακεδονικόν Αγώνα και ουσιαστικά αφιερωμένον ση θυσίαν τη γαμπρούν ατ' Παύλου Μελά, ίστε και τα "Σαμοθράκη" (1909) και "Όσοι ζωντανοί" (1912).