Επίρρημαν
Επίρρημαν λέγουμε τ' άκλιτα τα λέξεις που προσδιορίζ'νε τα ρήματα. Ση γραμματικήν τη ποντιακού τη ρωμαίικου τη γλώσσας είναι σχεδόν όλεα ασ' αρχαίον τ' ελλενικόν την γλώσσαν.
Τα επιρρήματα είναι
[άλλαξον | επεξεργασία κώδικα]- Τοπικά: αδά, αδακά, ακεί, ατού, ατουκά, ατουκαικά, αλλού, αλλουκαικά, ανθέν, καθέν, απανκαικά, αποκαθενκιάν, που, πουδέν, εμπροστά, εμπρί, οπίς, δεξά, ζεβριά, ολόερα, αντίκρυ, πέρα, σουμά, κοντά, μακρά, αφκά, αλαφκά, απάν, απές, εκεί, καταγής, χώρια, δίπλα.
- Χρονικά: οσήμερον, αύριον, οψές, πουρνόν, βραδόν, σηναυγά, όλημερα, ολονύχτα, συνύχτα, συνπίρνα, οφέτος, οπέρτς, αροπέρτς, ατώρα, υστερνά, απυστερνά, επεκεί, κάποτε(ς), ώσπου, ατότες, πάντα, αποβραδύς.
- Ποσοτικά: πολλά, ολίγον, εναξά,επεΐ, ξάι, ατόσον, απαναφκά.
- Τροπικά: Αέτς, αέτς κι αέτς, κάπως, καθώς, ίσως, ίσα-ίσα, δηλαδή, τεά, εξίχωρα, μασχαρευτά, καλά, άσκεμα.