Ξενοφών

Ο Ξενοφών (μεταξυ 431 και 429π.Χ.) ένας Αθηναίον ιστορικόν και φιλόσοφον έτον στρατιώτης, μισθοφόρος και μαθητής του Σωκράτη. Εν πολλά γνώριμος για τη συγγραφήν τη ιστορίας του καιρού ατ, των έργων του Σωκράτη και τη ζωήν ατ σην Ελλάδα. Έτον γιός του Γρύλλονος και τη Διοδώρας.

Η Οικογένεια 'τ ανήκε σο δήμον των Ερχιέων και έτον πολλά εύπορος αφού ανήκε ση τάξην των ιππέων. Το έτος τη γεννήσεως ατ κ’ εξέρομεν επ' ακριβώς, πρεπ να εγενέθεν μεταξύ του 440 και του 425 π.Χ. Σην "Ανάβασην" παρουσιάσκεται άλλο τρανός ασά 30, γεγονός που δικαιολοεί την εκδοχήν να εγεννέθεν το 431 π.Χ.

Παιδικά χρόνια

Ο Διογένης ο Λαέρτιος εξιστορεί ότι κάποτες όταν έτον ακόμη νέος, ο Ξενοφών εντάμωθεν σε έναν στενόν δρόμον με το Σωκράτην ο οποίος με το τσιμπούκ νατ παρεμπόδεσεν τη στράταν του Ξενοφώντος. Ο Σωκράτης ερώτεσεν "που οι ανθρώπ ίνονται καλοί και αγαθοί πα;" Ο Ξενοφών τότες εσάσεψεν ατά και ο Σωκράτης απήντεσεν "Έπου και μάνθανε!". Από τότες ο Ξενοφών εέντονε μαθητής του Σωκράτη.

Εκστρατείαν

Το 401 π.Χ. ο Ξενοφών εκλείθεν ασ’ ό φίλον ατ τον Πράξενο (τον Βοιώτιον) που διέτριβε σι Σάρδεις αν εθέλνεν να μετάσχει σην εκστρατείαν του Πέρση βασιλοπαίδ Κύρου εναντίον του αδελφού ατ Βασιλέα Αρταξέρξη Β'.

Ο ενθουσιασμός του Ξενοφώντος σην ανταπόκρισην τη καλεσματί εφάνθεν ασό γεγονός ότι σην προτροπήν τη Σωκράτη να επαίρ χρησμόν ασό Μαντείο των Δελφών καταφέρ να παίρ θετικόν απάντησην με πλάια όμως ερώτησην που έτον "Σε ποίον Θεόν πρέπ να εφτάω θυσίαν ώστε να πετυχέν το ταξίδ και να κλώσκουμαι σώος; (αντί τη ορθής ερώτησης να πάω γιοκ ξαμ μη πάω;). Και βέβαια η σοφίαν του Μαντείου, επαίρεν χαπέρ με τη βοήθεια του Απόλλωνος που εγρίξεν το σκοπόν ατ, απάντεσεν: ούλτς εκείνους του θεούς «επ΄ αγαθώ και μη» ακριβώς ατό ντο λέμε και σήμερον: "για καλόν και για κακόν").

Αέτσ ο Ξενοφών εβρέθεν σην Ασίαν, σο γιάν του Κύρονος τον οποίο και ερχίνεσεν να θαυμάζ, ασον θαυμασμόν που είσεν πρώτα εκείνος για τη Έλληνας. Συγκεκριμένα έλεεν ο Κύρον ότι "θέλ τη Έλληνας συμμάχους όχι γιατί κ είσεν στρατόν αλλά γιατί εθάρνεν τη Έλληνας ας ούλτς καλίον" (Κύρ. Αναβ. Ι 7,3). Ακόμη επαίνευεν τους Έλληνας για τη ελευθερίαν ατούν, που εκείνος πολλά εγάπανεν και που όπως έλεεν προϊόν τη ελευθερίας έτον η υπεροχήν των Ελλήνων σον πόλεμον και σην ηθική. Ατός έτον και ο λόγον που όποτε επολέμαναν οι Πέρσες πάντα είχαν σο γιάν ατούν Έλληνες στρατιώτας (Κυρ. Παιδ VIII 8,26). Κι εν γνωστός ο βαθμός που είσεν ο Ξενοφών σον Περσικόν στρατόν και σην αυλήν του Κύρονος, σίγουρον εν ότι έτον συνδαιτυμόνας ατ και εκαλάτσεβεν πολλά με τα’ ατόν. Μετά το θάνατον του Κύρονος σην μάχην σα Κούναξα και τη δολίαν εξόντωσην των Ελλήνων στρατηών ασόν Τισσαφέρνη, εκλέχθεν ασού "μυρίονες" (=10.000 Ελλήνων μισθοφόρων), στρατηγός (5ος κατά σειράν), οδήησεν ατς επιτυχώς αντιμετωπίζοντας πολλά κινδύνους ασα υψώματα τη Αρμενίας προς ην Τραπεζούνταν ση θαλασσάκρην του Ευξείνου Πόντου κι επεκεί έπλευσαν προς τα δυτικά πίσω σην Ελλάδαν. Ση Θράκην, εβοήθησαν το Σεύθη Β να ίνεται βασιλέας. Η καταγραφήν τη εκστρατείας και τη ταξιδί της επιστροφής ασόν Ξενοφώντα επιγράφηκε Κύρου Ανάβασις.

Κατάλογος έργων

Τα έργα τη Ξενοφώντος, ιδιαιτέρως η Κύρου Ανάβασις, συχνά διεβάουνταν ασά αρχαρίους σην Ελληνικήν γλώσσαν. Τα Ελληνικά εν ένας βασικός πηγή γεγονότων τη Ελλάδας ασό 411 ως το 404 π.Χ., και των Σωκρατικών έργων, που εδιατηρέθαν ολάκερα, εν οι μόνοι αντιπρόσωπ των Σωκρατικών λόγων που επέμνανε εκτός των διαλόγων του Πλάτωνος.

Ιστορικά και Βιογραφικά έργα

Φιλοσοφικά και διάλογοι

Διδακτικά

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Κείμενα (Project Gutenberg)

[1]